Hallo allemaal,

Wij liggen nu in een hangmat in een Karendorp naast een hutje op palen waarin wij vannacht slapen.

Na een best heuvelachtige etappe aangekomen in het Chiang Dao hill resort. Daar hebben we onze afding techniek aangescherpt. Nadat de prijs afgesproken was, vroeg EJ beleefd "breakfast included?". Na eniig nadenken en gegiechel kwam er "yes yes" uit. Op dat moment werd ons duidelijk dat we dat afgedongen hadden...

Het was een vrij vervallen geheel met een grandeur uit 1970. We waren de enige gasten en communiceren ging het best door dingen op te schrijven. Hier wordt Engels heel anders uitgesproken dan bij ons. Je moet heel goed luisteren en dan merk je dat een Thais woord eigenlijk een hele Engelse zin is.

Ook moet je oppassen dat je geen lastige vragen stelt.

Wat EJ deed in een postkantoor was eigenlijk niet OK. Voor 225 Bath betalen met een briefje van 1000. De man moest het wisselgeld echt overal vandaan halen. De andere fout was toen we vroegen ons ontbijt te krijgen om 6:30. De dame vroeg eerst nog 7:30 maar ging toch snel accoord met 6:30. En dan met een heel vriendelijke glimlach. Waarschijnlijk was het toch iets te vroeg.

We leren dat vroeg fietsen handig is voor de warmte maar minder handig voor het contact met de mensen.

Vandaag dus vrij snel 50km gedaan en onderweg een tempel bezocht. Waarom bouwen ze die toch steeds zo hoog op een berg? We moesten een half uur flink klimmen. De tempel was erg mooi. Door de enorme mist/rook waren de bergen en Birma niet te zien. We hoorden dat men ook expres branden maakt om landbouw grond te creëren. Dit jaar zijn ze erg vroeg gaan branden en nu zitten ze met een probleem.

Halverwege de tocht hebben we nog een koffie moment gehad bij een hip tentje. We hebben een half uur gewacht op de koffie. Je weet je moet hier nooit boos worden en bovendien moet je de kok nooit haasten. Onze vewachting was hoog gespannen. We kregen iets dat het best te omschrijven is als koude chocomelk uit een automaat. Na een minuut was de "koffie" op en gingen wij weer en route.

Elke ochtend zien we pick-up trucks met mensen in de achterbak naar het land rijden. Die komen we tussen de middag weer tegen en dan roepen en zwaaien zij en wij dus ook. Volgende keer gaan we stoppen en gaan we effe helpen uien op te binden of zo.

Maar voor het zover is hebben we eerst avond gegeten met de familie in het Karendorp. Rijst met pompoen en een soort bitterzure bladeren met varkensvlees. Daarna thee om mee af te sluiten (soort herbal tea). In het pikkedonker het hutje zoeken en de trap op en uitkleden en onder de klamboe kruipen. Uiteindelijk best goed geslapen.

's Morgens ontbeten en op weg gegaan. Tjonge wat een pittig dagje met veel stukjes van 10, 15 en zelfs 20%.

Maya moest af en toe lopen en dan ging EJ terug om haar fiets over te nemen. op die manier hoeft zij niet zo te duwen tegen die fiets. Zie ik opeens een brommertje langskomen met een vrolijk zwaaiende Maya erop....

Zit ze achterop bij een politieagent. En ik maar trappen!

Boven aan de berg stond ik met open hol naar adem te happen. Ik leek wel zo'n Koi Karper waarvan er nu tientallen in een vijvertje naast mij zwemmen.

Onderweg kwamen we ook Leo tegen die al vanaf 1Jan van dit jaar aan het fietsen is. Eerst in Nieuw Zeeland en nu door Thailand en Laos. Hij gaat in Mei weer naar Nederland. Zolang hebben wij niet vrij.

Langs de weg yoghurtjes gekocht, er wordt dan geen Engels gesproken maar ons "sawadee krab/kaa" en "kobhoen krab/ka" vallen erg in de smaak hier. Kleine buiging en Maya die het wel erg enthousiast uitspreekt is succes gegarandeerd.

We zijn nu in Mae Chan in een net hotel met airco, zwembad en restaurant, heerlijk.

Groetjes,

Maya & E-J