Hallo allemaal,

Op weg naar Udon Thani bemerkten we dat we op het parcours van een wielerwedstrijd beland waren. Langs de hoofdweg stonden overal politieagenten die ons probeerden uit te leggen dat er fietsen van Nong Khai naar Udon Thani zouden rijden en dat we voorzichtig moesten zijn en moesten stoppen. En dan zeiden wij "ja wij gaan naar Udon Thani en zullen heel voorzichtig zijn". En dan fietsten we weer naar de volgende agent. Maya's enthousiaste Sawadee Kaaaaaaaa deed het ook uitstekend. De agent kon dan alleen nog terug groeten en bleef perplex achter.

Op een bepaald moment moesten we dan toch echt stoppen. Dus pauze en bananen eten. Het peleton kwam snel voorbij en wij mochten weer door. Wel kregen we nog flesjes water.aangeboden maar onze bidons waren nog vol.

Daarna liep de weg compleet vol en moesten wij door het zand en over de vrije ruimte op de derde baan langs de file. In Udon Thani direct naar het postkantoor. We waren erg benieuwd of onze opgevouwen fietsdozen er zouden zijn. Na het afgeven van het in Chiang Mai ontvangen geheimschrift briefje duurde het een tijdje waarna ik in de ruimtes achter het loket werd uitgenodigd. En ja hoor, midden in een soort klaslokaal stonden onze twee dozen tegen een pilaar op ons te wachten! Ik moest wel nog 2 Bath (zes eurocent) in een potje doen. Waarom, ik weet het niet.

Eenmaal buiten met ons karton ging het (voor het eerst) regenen. Bang voor karton-pap hebben we gewacht tot het weer droog werd. Met de dozen op de bagagedrager 3km door de drukke stad gezeuld. Er wordt wel erg gek naar je gekeken als een totaal doorzwete blanke met een fiets en een enorm stuk karton door de straat loopt. Maar ja, wij lagen een uur later dan wel in een zwembad af te koelen.

Zaterdag in de lobby van het hotel twee uur bezig geweest met origami op onze fietsdozen en de fietsen ontmanteld. Ook daar kijkt iedereen weer verschrikkelijk, wat doen die mensen toch? We hebben weer twee nette pakketjes gemaakt.

Zondag netjes door het hotel naar het vliegveld gebracht. Daar best een tijd moeten wachten want het toestel ging een uur later dan gepland. We wisten dat de overstap in Bangkok wel eens tijdkritisch kon worden. We vlogen op deze binnenlandse vlucht business class dus we konden als eerste het vliegtuig uit. Staat daar een dame met een A4 met onze namen erop op ons te wachten. Onze aansluiting naar Singapore zou snel vertrekken dus spoed was geboden. Dat wisten we want we zaten zelf ook al een beetje in de piepzak. We werden "onder escorte" naar de bagagehal gebracht waar Maya op de bagage moest wachten. Ik ging door naar de incheckbalie. Na verloop van tijd kwam Maya met de tassen aangerend en verschenen ook opeens onze fietsen. Alles werd gewogen en we gingen in de priority douane service. Daarna hollen naar de gate waar we als laatste het vliegtuig in gingen. Pfff, nu is het alleen nog een lange zit met een overstap. Het was net Airport Security Australia" wat je normaal alleen op tv ziet nu dus even in het echt.

En we hebben lang gezeten. Bij elkaar hebben we 17 uur in de lucht gehangen. Tot we eindelijk op Schiphol stonden. Heerlijk thuis. Eerst de fietsen weer in elkaar zetten, treinkaartjes kopen en checken welk perron we moesten hebben. Krijgen we dus te maken met een algehele treinstoring rond Schiphol. In een overvolle dubbeldekker trein stonden we daar met de fietsen eerst naar Amsterdam Centraal. Daar ook weer snel overstappen (natuurlijk naar een ander perron dus gesleep in de lift). Vanuit Naarden-Bussum gefietst naar huis. Uiteindelijk exact 24 uur in touw geweest om thuis te komen. Even douchen, andere kleren aan, was en post wegwerken en alles is weer terug bij het oude. Alsof we nooit weg zijn geweest. Maar we zijn wel heel veel ervaringen rijker!

Maya & E-J