Thuis

Hallo allemaal,

Op weg naar Udon Thani bemerkten we dat we op het parcours van een wielerwedstrijd beland waren. Langs de hoofdweg stonden overal politieagenten die ons probeerden uit te leggen dat er fietsen van Nong Khai naar Udon Thani zouden rijden en dat we voorzichtig moesten zijn en moesten stoppen. En dan zeiden wij "ja wij gaan naar Udon Thani en zullen heel voorzichtig zijn". En dan fietsten we weer naar de volgende agent. Maya's enthousiaste Sawadee Kaaaaaaaa deed het ook uitstekend. De agent kon dan alleen nog terug groeten en bleef perplex achter.

Op een bepaald moment moesten we dan toch echt stoppen. Dus pauze en bananen eten. Het peleton kwam snel voorbij en wij mochten weer door. Wel kregen we nog flesjes water.aangeboden maar onze bidons waren nog vol.

Daarna liep de weg compleet vol en moesten wij door het zand en over de vrije ruimte op de derde baan langs de file. In Udon Thani direct naar het postkantoor. We waren erg benieuwd of onze opgevouwen fietsdozen er zouden zijn. Na het afgeven van het in Chiang Mai ontvangen geheimschrift briefje duurde het een tijdje waarna ik in de ruimtes achter het loket werd uitgenodigd. En ja hoor, midden in een soort klaslokaal stonden onze twee dozen tegen een pilaar op ons te wachten! Ik moest wel nog 2 Bath (zes eurocent) in een potje doen. Waarom, ik weet het niet.

Eenmaal buiten met ons karton ging het (voor het eerst) regenen. Bang voor karton-pap hebben we gewacht tot het weer droog werd. Met de dozen op de bagagedrager 3km door de drukke stad gezeuld. Er wordt wel erg gek naar je gekeken als een totaal doorzwete blanke met een fiets en een enorm stuk karton door de straat loopt. Maar ja, wij lagen een uur later dan wel in een zwembad af te koelen.

Zaterdag in de lobby van het hotel twee uur bezig geweest met origami op onze fietsdozen en de fietsen ontmanteld. Ook daar kijkt iedereen weer verschrikkelijk, wat doen die mensen toch? We hebben weer twee nette pakketjes gemaakt.

Zondag netjes door het hotel naar het vliegveld gebracht. Daar best een tijd moeten wachten want het toestel ging een uur later dan gepland. We wisten dat de overstap in Bangkok wel eens tijdkritisch kon worden. We vlogen op deze binnenlandse vlucht business class dus we konden als eerste het vliegtuig uit. Staat daar een dame met een A4 met onze namen erop op ons te wachten. Onze aansluiting naar Singapore zou snel vertrekken dus spoed was geboden. Dat wisten we want we zaten zelf ook al een beetje in de piepzak. We werden "onder escorte" naar de bagagehal gebracht waar Maya op de bagage moest wachten. Ik ging door naar de incheckbalie. Na verloop van tijd kwam Maya met de tassen aangerend en verschenen ook opeens onze fietsen. Alles werd gewogen en we gingen in de priority douane service. Daarna hollen naar de gate waar we als laatste het vliegtuig in gingen. Pfff, nu is het alleen nog een lange zit met een overstap. Het was net Airport Security Australia" wat je normaal alleen op tv ziet nu dus even in het echt.

En we hebben lang gezeten. Bij elkaar hebben we 17 uur in de lucht gehangen. Tot we eindelijk op Schiphol stonden. Heerlijk thuis. Eerst de fietsen weer in elkaar zetten, treinkaartjes kopen en checken welk perron we moesten hebben. Krijgen we dus te maken met een algehele treinstoring rond Schiphol. In een overvolle dubbeldekker trein stonden we daar met de fietsen eerst naar Amsterdam Centraal. Daar ook weer snel overstappen (natuurlijk naar een ander perron dus gesleep in de lift). Vanuit Naarden-Bussum gefietst naar huis. Uiteindelijk exact 24 uur in touw geweest om thuis te komen. Even douchen, andere kleren aan, was en post wegwerken en alles is weer terug bij het oude. Alsof we nooit weg zijn geweest. Maar we zijn wel heel veel ervaringen rijker!

Maya & E-J

Nong Khai

Hallo allemaal,

Woensdag een klein stukje fietsen naar Nong Khai. Dit is in Thailand dus we moesten weer douane formulieren invullen. Dat verliep erg gladjes. Volgens de borden mochten wij niet met de fiets over de brug (de brug over de Mekong). De beambte vond het echter veel makkelijker om die Farang met fietsen en tassen maar door te laten. Nu blijven we twee nachten in een bungalow. Donderdag een vreemd beeldenpark bezocht met meters hoge Buddah en slangen beelden. Dan bedoel ik 25 meter hoog!

Ook de inspirator van dit alles lag gebalsemd onder een glazen koepel. Van een afstand te zien. Ook zijn kleding, rolstoel en ziekenhuisbed stonden er te verstoffen. En alles wordt vereerd met oranje bloemen, wierook en oranje wollen draadjes. Best vreemd.

Morgen fietsen we door naar ons eindpunt Udon Thani op zoek naar onze fietsdozen die we ruim drie weken geleden naar het postkantoor van Udon Thani hebben gestuurd.

Groetjes,

Maya & E-J

Vientiane

Hallo allemaal,

Maandag ontbeten aan de rivier met een broodje met spiegelei. Voor ons dus ook nog Pasen! Hier merken we niets van zon- of feestdagen. Alles lijkt altijd open te zijn. De weg was vandaag voor een groot deel in aanleg dus heel veel stof. Daarom ook stofmaskers opgedaan. Ook de eerste lekke band gehad. Eigenlijk was een eerdere reparatie van de binnenband losgelaten, waarschijnlijk door de ontstellende hitte of omdat de binnenband de vorige keer niet zo goed gerepareerd was als zou moeten....

In Vientiane een hotel geboekt en nog even in de stad gelopen. Komen we daar Leo weer tegen! Was ook net in de stad aangekomen. Wij wilden natuurlijk weten hoe hij door die bergen was gekomen. Eigenlijk een zelfde verhaal als wij, veel crackers, bananen, rijstkoeken, nootjes en water mee. Aanvullen van de water voorraad lukt wel, al het andere is moeilijk. Bovendien heeft hij ook in de tent geslapen. Belangrijk verschil is ook dat hij per dag 100km kan fietsen, wij iets meer dan de helft. Op die manier ontsnapt hij sneller uit een lastige situatie. En verder was het gewoon doorgaan zei hij. Na deze healing session voelden we ons weer helemaal OK. Hier in Vientiane is het toeristisch en dus kunnen we alles hier krijgen.

Dinsdag een dagje rondkijken in Vientiane. Twee tempels, twee overdekte markten en de "Arc de Triomph" bekeken. Verder lekker niets.

Dus ook niet zelf koken of de tent opzetten. En dat is dan wel weer super de luxe hier in Azië.

Groetjes,

Maya & E-J

Vasana Nam Ngum resort

Hallo allemaal,

Donderdag van Kasi naar Vang Vieng gefietst. Duidelijk weer terug naar de meer bewoonde wereld. Hoewel er nu opeens overal koeien op de weg lopen. Onderweg genoten van een koude Fanta. Ook een bezoek gebracht aan de Elephant cave. Daar zou ik niet naar teruggaan. Bij wegwerkzaamheden hebben ze grote sproeiwagens die de gehele rijweg nat "gieren". Moesten twee keer goed wegduiken om niet kleddernat te worden.

Zitten nu op een balkon van een bungalow te genieten. Het ontbreekt ons aan niets. Lekker koele orange juice gehad met een broodje ei en tomaat. Vrijdag een rustdag dus vanavond kan ik mijn eerste biertje van de vakantie nemen, wordt een grote koude beer Lao.

Vrijdag dus een rustdag gehad. Was heerlijk rustig! We boffen enorm met het eten want dat is hier echt geweldig. Eigenlijk niets meer gedaan dan eten, de was, fietsonderhoud, boodschappen en puzzels oplossen.

Zaterdag 63km gereden op interval want het ging steeds bergje op en weer naar beneden. Er was blijkbaar een wielerwedstrijd want we zagen steeds wielrenners fietsen. Met auto's met sportdrankjes (waar we zo maar verlangden) en zelfs een ziekenauto. Gelukkig gingen we in tegengestelde richting anders hadden we ze steeds moeten inhalen want zij gingen lopend de berg op terwijl wij die met onze fietsen met bagage gewoon fietsend nemen. Zijn in een klein plaatsje aanbeland (Hin Heup) waar ons Point-it boekje goed van pas komt (er wordt geen woord Engels gesproken).

Zondag om 6:00 opgestaan om 50km te fietsen. We proberen de zon voor te blijven want na 13:00 of 14:00 wordt het echt heel warm. De wegen blijven slecht en erg stoffig maar we zijn nu in een mooi resort met zwembad. Dat is heerlijk verfrissend. Maandag fietsen we naar de hoofdstad van Laos, Vientiane.

Groetjes,

Maya & E-J

Kasi

Hallo allemaal,

We zijn in Kasi en daar was een werkende pin automaat :). Gelukkig is dat gelukt, een belangrijke zorg minder. Dat hebben we gevierd met een Cola! De tocht was iets minder bergachtig. Veel afdalingen en zicht op het Karst gebergte. Nog steeds veel arme dorpjes. In Kasi hebben we ons bijgevoerd met noodlesoup. E-J wilde graag kip in de soep. Dat werden dus complete kippennekken en andere niet te identificeren kip onderdelen. Nog geprobeerd dit op te eten maar ik denk dat het garnering was :). Morgen gaan we door naar Vang Vieng.

Er is nog steeds nergens Wifi dus we zijn niet vaak on-line en de foto's komen later.

Groetjes,

Maya & E-J

Muang Phou Khoun

Hallo allemaal,

En een zware bergtocht is het zeker geworden.

Vanuit Luang Prabang was het erg leuk wegfietsen. Eerst nog een continental breakfast en dan tussen al die brommertjes de stad uit. Het ging 25km heel lekker toen de klim van 15km gestaag omhoog begon. Dat was een hele kluif. Het werd snel erg rustig op de weg. Op een moment zagen we een man met een hond op het asfalt aan de rand van de weg liggen slapen. Dat hadden we nog niet gezien. Als er een dorpje was dan waren het bamboe huisjes met veel stof, bloot kindje erbij er eventueel nog kleine varkens om het huis heen en naar ons Sawadee roepen. Wij zijn een attractie voor de kinderen. Ouderen zijn bezig zich in leven te houden en hebben het niet zo op die vreemde buitenlanders. Zij drogen rijst, maken manden, wassen of doen niets. Het is armoe. Maar iedereen heeft wel een satelliet tv en een (oude) Nokia mobiel. Engels spreken ze hier echt niet, geen woord. Dat maakt de zaak niet eenvoudiger. Nadat de 15km klim voorbij was deden we de 16km afdaling en kwamen in een dorpje. De tocht ging door met een 20km klim. Dat konden we niet meer. In dit dorp zou eventueel nood onderdak zijn. Dus wij vragen. Maar niemand leek ons te willen helpen. We kregen een half antwoord of men keek ons niet aan. Dat was een behoorlijk vervelend gevoel. We wilden ook proberen of we met een auto 20km berg op gebracht konden worden. Niets lukte en dan zit er niets anders op dan verder fietsen. Dat gaat dus 8 uur 's avonds worden, twee uur na zonsondergang... we begonnen aan de klim en riepen weer Sawadee tegen een man en vrouw die een pickup-truck hadden staan bij het huis. Zij antwoorden ook heel vrolijk dus Maya dacht, we draaien om en vragen hen vervoer. Na de prijsonderhandeling gingen de fietsen op de auto en gingen we onderweg. Zij waren blij met het geld en wij met de lift. We hebben gegeten en geslapen in een guesthouse voor land arbeiders. Het is hier echt heel basic. In het badhok staat een grote emmer (halve grijze bak) met een kom daarin. Met die kom schep je het water over je heen. Best fris douchen zo. Het toilet zijn natuurlijk voetstappen en doortrekken doe je door met een bakje water uit een emmer te scheppen en in de wc te gooien. Koken doen ze op houtvuur en je kunt er gewoon bij gaan zitten en kijken. Op straat kwamen er nog twee Duitse fietsers voorbij. We hebben ze laten zien waar ons guesthouse was. We hebben samen de avond doorgebracht.

's Morgens vroeg opgestaan en direct de fiets op. We hebben niet zoveel geld meer en hier zijn geen pin automaten. Wellicht dat we die aan het eind van de dag vinden. Dus nu even geen ontbijt maar de laatste evergreen en een banaan. Het was weer erg bergachtig, overal waar je iets kan kopen verkoopt men alleen drinken chips en koek. Wij konden niets vinden behalve dat er soms bananen lagen. Eigenlijk willen we snel de bergen uit. Dit is voor ons niet leuk meer. Het verschil tussen arm en rijk is veel te duidelijk terwijl ook wij in een hulpbehoeftige situatie komen (we hebben gewoon eten en een slaapplek nodig en kunnen vooral het eten niet makkelijk vinden). Er rijden ook steeds geblindeerde busjes hier, volgens mij zitten daar toeristen in, kijken naar de armoede. Ik denk dat wij dit toch wel anders beleven.

Afijn we hebben het gered maar in dit grotere dorp is ook geen pin automaat :). We hebben weer een guesthouse, iets minder primitief (we hebben nu een eigen kliko om te wassen en eigen voetstappen in plaats van gedeeld met vele anderen).

De was gedaan, maar waar moeten we die ophangen?

Er wordt gewezen op een raam waar twee stoelen voor staan en dan loopt het meisje weer weg. Wij naar het raam en ik denk dat zal ik maar open zetten anders gaat het nooit drogen. Moet je dus het raam uitklimmen het dak op en daar kun je de was ophangen.

De laatste verassing kregen we toen we achter de sloppenhuisjes keken. Daar zat een schitterend marktje met fruit, rijst, vogeltjes en nog veel meer. Blijkbaar is er toch veel als je het maar weet te vinden.

Morgen op weg naar Kasi eindelijk weer een grotere plaats met pin automaat (hopen we). We zijn nu in Muang Phou Khoun.

Groetjes,

Maya & E-J

Luang Prabang

Hallo allemaal,

Wij zitten nu op de slowboat naar Luang Prabang. De fietsen liggen op het dak en zijn er nog niet afgevallen.

Het oversteken van de grens was iets meer een dingetje dan we gedacht hadden.

Eerst moesten we 10 km naar de grens fietsen. Daar waren we ruim op tijd want zo is E-J.

We konden vrij snel door de douane en daarna gingen de fietsen in een bus. Die bracht ons over de Friendship bridge naar de Laos douane. Na het in drievoud invullen van allerlei info (en na het betalen van 70 USD) konden we verder. Maar waarheen? Waar vertrekt de slowboat?

Vanaf dit punt stond er niets meer beschreven in het routeboekje. Niemand spreekt Engels dus we zijn maar noordwaarts gaan fietsen. Met behulp van de GPS en de "boottrack" die thuis was gemaakt konden we de opstapplaats van de boot vinden. Daar hadden we wel voor moeten trappen zeg (weer 10 km met heuvels).

Een kaartje gekocht en de fietsen op het dak van de boot gehezen en de reis kon beginnen. Maar niet voor de boot propvol zat. Uiteindelijk zat de boot vol met rugzakkers en enkele locals.

Tegen zes uur kwamen we in Pak Beng aan. Even wat hectiek maar toch vrij rustig een slaapplaats gevonden.

's Morgens wakker geworden van de hanen en van het gebrul van olifanten. Vanuit onze kamer zagen we drie olifanten met hun begeleiders een bad nemen in de Mekong. Na een goed ontbijt weer met de bagage naar de boot. Verder lijkt dag 2 erg op de eerste dag. Op een afgelegen plek was de tocht opeens voorbij. Alles weer de boot af en tegen een steile helling op duwen. Alle anderen moesten met de tuk tuk.

In Luang Prabang zijn zoveel guest houses dat het weer lastig kiezen is. Dit keer erg goedkoop (8 euro) en dat voelt ook zo.... Na het avondeten de avondmarkt bekeken, best groot maar ze verkopen wel allemaal ongeveer hetzelfde.

Morgen gaan we verder rondkijken in dit kleine stadje

Groetjes,

Maya & E-J

Chiang Khong

Hallo allemaal,

Woensdag weinig fiets kilometers gemaakt want we voelden ons niet zo lekker. Zijn aan het bijkomen in een bungalow met uitzicht op de Mekong. Morgen gaan we verder naar Chiang Khong om vandaar met de boot naar Luang Prabang te varen.

Eerst leek dit een tegenvaller maar het (eigenlijk best dure) resort werd steeds leuker / vreemder.

We werden netjes ontvangen met wat water en mochten bijkomen onder een afdakje langs de Mekong. Ook werd er gezorgd voor Norit.

Zo kwamen we er langzaam weer bovenop.

Aan de aankleding van het resort werd nog volop gewerkt en naast de Thaise eigenaar waren er nog twee Australiërs aanwezig.

De relatie tussen beide bleef onduidelijk. De Thai was zeer trots op wat er gemaakt was en raakte niet uitgepraat over de mogelijkheden die hij te bieden had. Eco tuin, puur gefilterd water uit een bron, folders waren gemaakt en nu nog veel gasten nodig.

We kregen 50% korting op de prijs (okay net te doen nu).

's Avonds samen gegeten en dat was gezellig. Daarna een "wensballon" opgelaten om de kwade gedachte kwijt te raken. Natuurlijk werden er ook kaarsjes gebrand en een gebedje gedaan.

In de nacht heeft het hard geregend en gestormd en dus hebben we nu mooi uitzicht.

Na het ontbijt kregen we bananen en mochten we een T-shirt uitkiezen met allerlei Buddah opdrukken. We hebben een mooie uitgezocht van een jonge olifant die geluk brengt in je leven. Eens kijken of dat werkt.

Vandaag nogal wat heuvels beklommen en dus ook mooie uitzichten gehad over de Mekong. We zijn nu in Chiang Khong en gaan morgen Laos in op zoek naar een slowboat die ons in twee dagen via Pak Beng naar Luang Prabang gaat brengen. Ben heel benieuwd hoe dat zal gaan.

Groetjes ,

Maya & E-J